Zaterdag 31 juli -Bij de nomaden 2

We gaan een rustige dag tegemoet. Er staat een barbecue op het programma. Het is niet zover rijden naareenidylisch plekje aan een rivier. Eerst wordt er hout gesprokkeld. Ook moeten er stenen verzameld worden. Daar worden de pannen opgezet: eentje voor de aardappels en eentje voor het vlees. In de pan met vlees worden de nodige stenen gedaan. Dan gaat het koken beter en sneller. Wanneer het vuurtje lang genoeg gebrand heeft, kunnen we met zijn allen gaan kluiven. De vliegen hebben ons ook ontdekt. Een aantal reist strakseen eindje met ons mee. In een plastic zak met afgekloven botten.

Zondag 1 augustus - Gerkamp bij heetwaterbron

Om ongeveer tien uur nemen we afscheid van de nomadenfamilie. We gaan de auto in. De ruiten zijn door de chauffeur netjes gewassen, zodat we ook foto's kunnen maken onder het rijden. Het loopt allemaal iets anders, voor mij in ieder geval. Bij wijze van zegen voor een goede reis gooit de gastvrouw volgens oud gebruik een pannetje melk tegen de ruit. Precies aan mijn kant. De verdere reis zal mijn uitzicht door betraand melkglas vertroebeld worden. Vroeg in de middag arriveren we op ons volgende adres. Het is een gerkamp, dat speciaal voor de toeristen is opgezet. Het positieve is vooral dat we van alle gemakken voorzien zijn. We hebben dus uitstekende bedden, een fatsoenlijk toilet en eindelijk weer een echte douche.

Vanwege de ligging bij een heetwaterbron wordt de locatie als uniek aangeprezen. Een bezoek aan de bron blijkt een tegenvaller. In het midden van een slordig afgewerkte betonnen bak zie je alleen maar wat nevelig water opborrelen. Via roestige pijpen wordt dat naar verschillende richtingen afgevoerd. Eentje gaat naar het hoofdgebouw van ons kamp om vervolgens in een heilzaam bubbelbad uit te komen.

Maandag 2 augustus - Tovlon klooster en waterval UlaanTsutgalaan

Vandaag begint de dagbijzonder. Net voor ons vertrek zie ik een hele stoet auto's met zwaailichten voorbijtrekken. Het blijkt de karavaan van de president met zijn staf te zijn. Die heeft een stukje verderop overnacht.

De route vandaag is erg pittig. Urenlang stuiteren we over de stoffige paden. Af en toe stoppen we om de weg te vragen, want richtingaanwijzers hebben we al dagenlang niet meer gezien. Net zo min als asfalt. Toch hebben we al meer dan 900 km afgelegd. Het monotone rijden door het uitgestrekte steppenlandschap heeft iets rustgevends. Soms zie je urenlang niemand, geen auto, niets... Maar toch, plotseling gebeurt het: per toeval blijken we op een vliegveld beland te zijn. Van het eenvoudige soort, begrijp ik algauw. Een eenmotorig toestel gebruikt onze weg als startbaan. We krijgen de neiging om ons te bukken, zó laag scheert de piloot over ons heen. Dan gaat de rit weer verder, urenlang. Uiteindelijk komen we aan bij een waterval. Aan de gezichten te zien, is het is een belangrijke trekpleister voor de lokale bevolking. Beneden is een toeristische attractie. Tegen betaling kun je met een rubberbootje mee om je naar de plaats waar het water naar beneden dendert, te laten manoeuvreren.

De chauffeur start ons busje weer. Bovenop een berg wacht het Tovlon klooster op ons. Dat betekent weer een urenlange rit. Als we aankomen aan de voet van de berg, zijn we al negen uur onderweg. Per auto kunnen we niet meer verder. Er rest ons nog een stevige klim van drie kilometer. Daar heeft niemand zin in en voor mij is het zeker niet weggelegd. Gelukkig hebben ze daar wat op gevonden: tegen betaling kun je met een paard naar boven toe. Eenmaal bij het klooster aangekomen, valt het allemaal toch wat tegen. Er staan slechts wat kleine, onbeduidende bouwsels, die de benaming tempel nauwelijks weg kunnen dragen. Het gaat hier vooral om de historische betekenis van de plaats.Honderden jaren gelden woonde hier immers een van de belangrijkste spirituele leiders van Mongolië. We zetten onze rit voort, die in een ware puzzeltocht dreigt te eindigen. Naast hetslingeren door kuilen en gaten moet de auto afen toe door rivieren zwemmen. De zon gaat nog net niet onder wanneer we uiteindelijk ons kamp bereiken. We zijn dan precies twaalf uur onderweg geweest.