Donderdag 22 juli: op naar Omsk en Novosibirsk.
Het begint allemaal al aardig te wennen in de trein. Over twee uur is het 19.00 uur. Dan zijn we al in Novosibirsk, 3340 km. van Moskou verwijderd. Straks om half tien (Moskou tijd) zijn we alweer twee volle dagen onderweg. De tijd gaat snel, eerlijk gezegd te snel. We razen met een flink tempo door het landschap heen. Nog steeds zien we overwegend berkenbos. Maar zo nu en dan is er ook de afwisseling van een wijds landschap met het en der wat verdwaalde bouwwerkjes. Architectonisch stellen die bouwsels meestal niet veel voor: soberheid en gebrek aan onderhoud vormen het vaste, ietwat droefgeestige patroon. Toch zou daar best eens een erg eenvoudig en basaal leven achter schuil kunnen gaan. Een leven zonder stress, ver van de grote jachtige steden verwijderd.
Van verveling heb ik geen last: ik heb prima contact met mijn wagongenoten. Onderling zoeken we elkaar regelmatig op. Er hangt een heerlijk relaxed internationaal sfeertje. Bijna iedereen treint door naar Peking. Dat levert een prettig soort saamhorigheid op. Iets doen voor elkaar is dan vaak vanzelf sprekend. Zo nu en dan sta ik in het gangpad wat dromerig uit het raam te staren: ook dat hoort bij de vaste activiteiten. Je kunt dan je fantasie de vrije loop laten gaan. Ondertussen passeren de eeuwige wouden met berkenbomen. Dat is kennelijk zowat het enige dat het op de zure grond goed doet.
Reacties
Reacties
Ik heb je verhalen gelezen.
Schitterend zoals jij bepaalde beelden met bijzondere woordkeuzes omschrijft.
Gr. Piet
P.s. Donderdag vertrekken Ton en ik naar Spanje.
Ik neem je boekje en informatie mee!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
